Kral II. Prusias'a Pilav Pişirelim
- Zerrin Avan
- 5 Oca
- 3 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 6 gün önce
Yazan: Zerrin Avan
Bithynia'da Prusias ad Hypium (Konuralp Antik Kenti)’un kralı II. Prusias (MÖ. 182 – 149), Konuralp pirinci ile pişirilmiş özel bir pilav isteseydi, nasıl olurdu?
Kral II. Prusias Dönemi ve Sofra Kültürü
II. Prusias (M.Ö. 182–149 civarı), Bitinya krallığında hüküm sürerken, Helenistik kralların yeme-içme alışkanlıkları genellikle Anadolu, Yunan ve kısmen Doğu (Pers/Makedon) mutfak kültürlerinin karışımı idi. Kraliyet sofraları yalnızca beslenme değil, aynı zamanda gösteriş ve diplomatik birer tören işlevi görüyordu. Sofralarda simgesel şölenler (symposion), şarap kültürü ve seçkin yiyecekler ön plandaydı.
II. Prusias’ın sofrasında pirinç bulunması çok düşük ihtimaldir. Daha çok arpa/buğday ürünleri kullanılıyordu. Pirinç, ancak egzotik ve nadir bir tat olarak, büyük olasılıkla sembolik ya da şifasal amaçla (ilaç yapımında) biliniyor olabilirdi.
Helenistik dönemle ilişkilendirilen Prusias ad Hypium'un lideri!..
Bu dönemin kültürel zenginliklerini ve yerel tarım ürünlerini düşünerek, Kral II.Prusias'ın damak tadını ayrıca araştırmak gerekir ancak büyük olasılıkla, II. Prusias’ın tercihi hem görkemli hem de yerel lezzetleri barındıran özel bir pilav olurdu.
II. Prusias’ın damak tadı büyük ölçüde:
Arpa, buğday ve bakliyat temelli yemekler,
Koyun-keçi etleri ve balık,
Üzüm ve incir gibi meyveler,
Şarap kültürü üzerine kuruluydu.
Pirinç ise o dönemde Bitinya’da bilinmekle birlikte sofralarda günlük tüketilen bir ürün değildi; daha çok arpa/buğday ön plandaydı.
Olası Yiyecekler
Tahıllar: Arpa ve buğday temel besin kaynağıydı. Arpa lapası, ekmek ve yufkamsı çörekler yaygındı.
Baklagiller: Mercimek, nohut, bezelye.
Sebzeler ve Yeşillikler: Soğan, sarımsak, pırasa, lahana, kereviz, marul, pancar, kabakgiller.
Meyveler: İncir, üzüm, nar, elma, armut, erik, ceviz, badem.
Etler: Koyun, keçi, domuz, av hayvanları (geyik, yaban domuzu, tavşan).
Balık ve Deniz Ürünleri: Marmara ve Karadeniz sayesinde balık boldu; hamsi, uskumru ve istiridye sofraya girebilirdi.
Şarap: Sofranın en temel unsuru. Özellikle Bitinya üzüm bağlarıyla ünlüydü. Şarap, su ile karıştırılarak içiliyordu.
Pirinç Var mıydı?
Antik dünyada pirinç (Oryza sativa) Hindistan ve Çin kökenliydi. Büyük İskender seferleri (M.Ö. 4. yy) sonrasında Batı’ya dair bilgisi vardı, ama Akdeniz’de yaygın bir tarım ürünü değildi.
Theophrastos (M.Ö. 371–287), Historia Plantarum (Bitkiler Tarihi)’da pirinçten bahseder ama egzotik bir bitki olarak.
Romalılar döneminde (özellikle İmparatorluk devrinde) küçük miktarlarda lüks ithalat yapılmıştır.
Peki, sunum?
Sofralar genellikle altın ve gümüş kaplarda, ziyafet formatında hazırlanırdı.
Yabancı elçiler geldiğinde Bitinya kralları ihtişamlı sofralarla gücünü sergilerdi.
II. Prusias’ın pilavı, dönemin geleneklerine uygun olarak bronz ya da altın işlemeli kaplarda, taze otlarla süslenerek ve yanında şarap eşliğinde sunulurdu. Belki de yanında, Konuralp çevresinde yetişen incir ya da üzümle yapılmış bir meyve garnitürü yer alırdı. Malum Konuralp Antik Kent tarım ticareti ile nam salmıştı...
Sence bu seçeneklerden hangisi II. Prusias’ın damak zevkine daha uygun?
1. Ballı ve Tarçınlı Pilav
Antik dönemde bal, tarçın ve kuru meyveler lüks ve lezzet simgeleriydi. II. Prusias, sofrasında bu tür egzotik tatlara yer vermek isteyebilirdi. Üzüm, badem ve tarçın gibi malzemelerle tatlandırılmış bu pilav, hem tatlı hem tuzlu lezzetlerin zarif bir karışımını sunardı.
2. Kuru Üzümlü ve Çam Fıstıklı Pilav
Bithynia toprakları üzüm bağlarıyla ünlüydü. II. Prusias, yerel ürünlere önem vererek kuru üzüm ve çam fıstığıyla yapılan aromatik bir pilavı tercih edebilirdi. Bu pilav, zeytinyağı ve otlarla tatlandırılarak antik dönemin mutfak tarzını yansıtırdı.
3. Etli Buğday Pilavı
O dönemde pirinç yerine daha çok buğday kullanılıyordu. II. Prusias, saray ziyafetlerinde et suyunda pişirilmiş, üzeri kuzu eti ya da av etiyle zenginleştirilmiş bir buğday pilavını tercih edebilirdi. Yanında baharatlı soslar ve taze otlarla servis edilirdi.
4. Safranlı Pilav
Safran, antik dünyada hem şifa kaynağı hem de bir lüks göstergesiydi. Safranlı bir pilav, II. Prusias’ın zenginliğini ve görkemli yaşam tarzını ifade etmek için ideal bir seçenek olurdu.
5. Zeytinli ve Kekikli Pilav
Bithynia, zeytin yetiştiriciliğiyle de biliniyordu. Zeytin, kekik ve zeytinyağıyla tatlandırılmış bir pilav, yerel kimliği ve Akdeniz mutfağını yansıtırdı. Hem sade hem de etkileyici bir tercih olurdu.
6. Bakliyatlı Karışık Pilav
Antik dönemde bakliyatlar sıkça kullanılırdı. Nohut ve mercimekle zenginleştirilmiş bir pilav, hem besleyici hem de doyurucu bir seçenek olarak kralın sofralarında yer alabilirdi.
Pilavınız bereketli olsun...
Yorumlar